بررسی شیوع عفونت های مجرای ادراری ناشی از اشریشیاکلی ، مقاومت آنتی بیوتیکی و الگوی پلاسمیدی اشریشیاکلی جدا شده در شهر جهرم

مقدمه: عفونت مجرای ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی است که در بیماران سرپایی و بیماران بستری در بیمارستان ایجاد می شود. با توجه به اینکه باکتری اشریشیاکلی، بیشترین سهم را در ایجاد آن به خود اختصاص داده است، هدف از این تحقیق، بررسی عفونت های ادراری ناشی از e. coli ، تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و مشاهده الگوی پلاسمیدی e. coli جدا شده از ادرار بیماران بوده است.   روش ها: این تحقیق به مدت 6 ماه بر روی نمونه های ادراری بیماران مبتلا به عفونت مجرای ادراری مراجعه کننده به بیمارستان پیمانیه و آزمایشگاه خصوصی دکتر جزایری شهر جهرم در سال 1383 انجام گرفت. در مجموع ، 3361 نمونه ادراری مورد آزمایش کشت قرار گرفت. پس از جداسازی و شناسایی باکتری ها به روش های استاندارد باکتریولوژی، مراحل بعدی آزمایش بر روی 100 نمونه e.coli صورت گرفت. مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها به روش دیسک دیفیوژن ا گار مشخص شد. سپس پلاسمید باکتری ها به طریق متلاشی کردن باکتری به روش قلیایی تخلیص گردید و بوسیله الکتروفورز بر روی ژل آگاروز مشاهده شد.   یافته ها: کشت باکتری از 356 بیمار، مثبت بود. باکتری های بدست آمده شامل اشریشیاکلی (34/80%)، کلبسیلا (67/10%)، انتروباکتر (65/3%)، سیتروباکتر (69/1%)، سودوموناس (41/1%)، استافیلوکوک (84/0%)، سراشیا (84/0%) و پروتئوس (56/0%) بودند. ایزوله های e.coli ، بیشترین مقاومت را به کوتری موکسازول (49%) نشان دادند و سیپروفلوکساسین هم به عنوان مؤثرترین آنتی بیوتیک با حساسیت 82% شناخته شد. به طور کلی،80% باکتری ها دارای پلاسمید بودند. بیشترین تعداد پلاسمیدها در سویه های جدا شده از بیماران بستری بود. تمام باکتری هائی که حداقل به یک نوع آنتی بیوتیک مورد مطالعه مقاوم بودند، پلاسمید داشتند.   نتیجه گیری: وجود تشابه الگوی پلاسمیدی سویه های جدا شده از بیماران بستری، احتمال منشأ گرفتن این باکتری ها را از یک کلون باکتریایی یا شیوع بالای انتقال ژن در بین سویه های بیمارستانی را مطرح می سازد. با توجه به مشکلات روزافزون باکتری های مقاوم به دارو و استقرار باکتری های مقاوم در بیمارستان ها بویژه در بخش مراقبت های ویژه، انجام تست آنتی بیوگرام برای هر بیمار، اقدامات کنترل عفونت و محدودیت در استفاده از آنتی بیوتیک ها می تواند مانع انتشار باکتری های مقاوم شود.